smartfood

Witam po długggiej przerwie :-) Różne okoliczności przez ostatnie 2 miesiące, skutecznie uniemożliwiały mi regularne prowadzenie Bloga. Na szczęście powoli nadchodzi czas powrotu do "pracy", a więc od sierpnia obiecuję zakasać rękawy i zabrać się do odrabiania zaległości :-) Wszystkich stałych czytelników przepraszam za takie nagłe "wsiąknięcie" na prawie dwa miesiące, nowych zaś gości zachęcam do regularnych powrotów, wraz z zamieszczaniem przeze mnie kolejnych, mam nadzieję ciekawych notek w sierpniu, w raz z zakończeniem mojego sezonu urlopowego ;-)

Po dłuższej nieobecności czas na nowe, mam nadzieje ciekawe, informacje. Dziś chciałbym poruszyć kwestię bardzo kontrowersyjnej substancji chemicznej -  amigdaliny, zwanej także witaminą B17, Laetrilem, Letrilem. Wzór sumaryczny amigdaliny to C20H27NO11 ,  związek ten jest dwuglikozydem z rodnikiem cyjankowym (CN) i to właśnie obecność reszty kwasu cyjanowodorowego (HCN) w amigdalinie, wzbudza tyle kontrowersji i była głównym argumentem, który pozwolił FDA na zakazanie dystrybucji i promocji Laetrilu na terenie USA, mimo braku dowodów na jego toksyczność. Amigdalina zawdzięcza swą nazwę dwóm francuskim chemikom – Robiquet i Boutron – którzy w 1830 wyizolowali ją z gorzkich migdałów, pod postacią białego, krystalicznego proszku. Światową karierę tej substancji, jako "leku na raka" zapoczątkował Ernst T. Krebs Junior, biochemik z USA, który nadał amigdalinie nazwę witamina B17, później Laetril. Odkrył również pozytywne działanie kwasu pangamowego na nasz organizm, nadał mu

Niestety, dopadły mnie problemy z dostępem do internetu. Do końca tego tygodnia powinny zostać już rozwiązane. Tak więc od poniedziałku, kolejne porcje użytecznych mam nadzieję informacji :-). W międzyczasie, wszystkich zainteresowanych alternatywnymi metodami leczenia raka, oraz swoim zdrowiem, zachęcam do obejrzenia doskonałego dokumentu Stephena Kroschela - "Dying to Have Known". Niestety film jest po angielsku - nie udało mi się odnaleźć wersji z polskimi napisami. http://video.google.com/videoplay?docid=-7357629140536485998#

Na jakiś czas, ale tylko częściowo, postanowiłem odstawić dotychczasową tematykę bloga – moje myśli krążą obecnie wokół nowotworów maści wszelakiej, co skutecznie rozprasza i uniemożliwia skupienie się na budowaniu mojej małej, współczesnej encyklopedii żywieniowej - jaką w zamyśle miał być ten blog. Jednak kiedyś na pewno ukończę niedokończone rozdziały, uzupełnię braki i błędy :-) Co czuje najbliższa rodzina po usłyszeniu od lekarza diagnozy – Rak, nieoperacyjny, chemioterapia, przerzuty, małe szanse, przygotować się na śmierć, uczynić ostatnie dni jak najbardziej komfortowymi? Na pewno cały wachlarz negatywnych emocji. Co czuje osoba z taką diagnozą? To samo co rodzina, tylko kilka razy intensywniej.  Jeśli chcecie uświadomić sobie ludzkie tragedie stojące za rakiem, wystarczy wejść na któreś z Polskich for onkologicznych. Wypowiadają się matki 3 letnich dzieci, świadome, że całkiem niedługo, prawdopodobnie je osierocą. Ojcowie i jedyni żywiciele rodziny, zrozpaczone dzieci. Po

W poprzedniej notce, o kwasach omega-3 i 6, wspomniałem o oleju lnianym. Jego właściwości zasługują na oddzielny artykuł. Dlaczego? Olej lniany jest najbogatszym, naturalnym źródłem kwasu alfa-linolenowego (ALA), który obok kwasów DHA i EPA, należy do grupy kwasów omega-3. Nasz organizm jest w stanie syntetyzować kwasy DHA i EPA z Kwasu ALA, jednak mechanizm ten nie jest zbyt wydajny. Dlatego zaleca się spożywanie ryb, jako najbogatszego źródła DHA i EPA. Przyjmuje się, że proporcje kwasów Omega-3 i 6 w naszej diecie, powinny wynosić 1:1. Tymczasem w diecie przeciętnego Polaka, proporcje te wynoszą statystycznie 1:10 (w USA – 1:14-25). Kwasy omega-3 i 6 pełnią kluczową rolę w regulacji systemu immunologicznego w naszym organizmie. Nadmierne spożycie omega-6, przy równoczesnych deficytach omega-3, zaburza jego pracę.   Co zawiera Olej lniany?     Składu oleju lnianego przedstawia się następująco: 14% - Kwas linolowy (LA, Omega-6), aż 58% - Kwas alfa-linolenowy (ALA,

Ostatnimi czasy w mediach wszelakich, dużo się mówi o kwasach tłuszczowych omega-3 i 6, oraz o ich korzystnym dla zdrowia działaniu. Temat podchwycili oczywiście producenci żywności, co owocuje istnym bombardowaniem informacjami o fantastycznych i korzystnych dla naszego zdrowia właściwościach zdrowotnych ich produktów – głównie margaryn, jogurcików "na serce" i olejów maści wszelakiej. Czym właściwie są słynne omega-3 i 6? Są to organiczne kwasy, należące do grupy związków nazywanych wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi. Należą do tzw. NNKT – Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych. Ludzie i inne ssaki, mogą syntetyzować w organizmie niektóre nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe, jednak kilku kwasów z grupy omega-3 i omega-6 nasz organizm nie jest w stanie wytworzyć. Dlatego musimy przyjmować je z pożywieniem. Wbrew pozorom kwasy te nie stanowią pojedynczych substancji, lecz całą grupę kwasów Do kwasów omega-3 należą: kwas a-linolenowy (ALA) kwas eikozape

Czy istnieje pożywienie zdolne do niszczenia komórek nowotworowych? W naukowym światku zdania są podzielone. Prawie 40 lat temu, ówczesny prezydent USA Richard Nixon podpisał National Cancer Act, wypowiadając w imieniu Ameryki "wojnę" nowotworom. Program ten zakładał znaczne zwiększenie wydatków na badania w tej dziedzinie, co w rezultacie miało doprowadzić do odkrycia leku na raka. Prawie 4 dekady badań nad nowotworami i miliardy dolarów wydane na ten cel przyniosły wprawdzie skutek w postaci prawie 3-krotnego zwiększenia liczby "ocalałych" pacjentów (osób, które przeżyły ponad 5 lat bez nawrotu choroby - szacuje się, że w USA jest ich obecnie ok. 11 milionów, w Polsce 600 – 800 tys) w porównaniu do wczesnych lat 70'tych, jednak lekarstwa na raka znaleźć się nie udało. Obecnie, z roku na rok, wzrasta liczba osób cierpiących na nowotwory, mimo postępów w onkologi. Największym sponsorem badań nad nowotworami są koncerny farmaceutyczne. Ich przychody z ty