smartfood

Teoria o mikrobiologicznym podłożu powstawania nowotworów nie jest nowa i Simoncini nie jest jej prekursorem. Nasz rodak dr Anatol Rybczyński, chirurg pracujący w latach 50'tych w Poznańskim szpitalu im. J. Strusia jest autorem podobnej teorii. Rzeczony doktor Rybczyński rozpoczął badania i przeprowadzał eksperymenty w przyszpitalnym warsztacie ślusarskim ;-) , gdzie urządził laboratorium. Działo się to podobno w latach 1951-54. Podczas swych eksperymentów, wszczepiał królikom i świnkom morskim materiał uzyskany z nowotworów ludzkich, pobieranych podczas zabiegów operacyjnych pacjentom, w celu przeprowadzenia badań histopatologicznych. Rezultaty jego badań są co najmniej zaskakujące, o ile informacje które można znaleźć na ten temat w internecie, są autentycznie jego autorstwa. Rybczyński był w stanie niejako wyhodować u zwierząt identyczny rodzaj nowotworu, na który chorował dawca. Co więcej, odkrył "winowajcę" powstawania nowotworów – grzybka z rodzaju Penicillium .

Teorii starających się wyjaśnić czym jest rak i w jaki sposób należy go leczyć, istnieje całe mnóstwo. Dziś chciałbym przedstawić wam jedną z ciekawszych (o ile w przypadku tej paskudnej choroby, można użyć terminu "ciekawa"). Jeśli o powstawanie nowotworów chodzi, współczesna medycyna przedstawia najczęściej następujące wyjaśnienie: Pod wpływem pewnych czynników (nazwijmy je kancerogenami), w zdrowej komórce następuje mutacja. Zmutowana komórka rozmnaża się, lecz jej struktura genetyczna pod wpływem kancerogenu, zmieniła się. System odpornościowy zdrowego człowieka potrafi radzić sobie z takimi zmienionymi komórkami, wykrywając je i niszcząc. Mechanizm ten działa już u noworodków i od jego skuteczności zależy nasze życie. Jednak w pewnych przypadkach, kiedy nasz system immunologiczny jest osłabiony, komórki nowotworowe rozmnażają się coraz gwałtowniej osiągając ilość, z którą nasz organizm nie jest sobie w stanie poradzić. Tworzą się guzy, komórki nowotworowe mnożą się nie

Dziś nie będzie pozytywnie. Notka ta nie będzie też bezpośrednio związana z dotychczasową tematyką bloga . Jeśli masz czytelniku zły dzień, przerwij czytanie i wróć za jakiś czas – z przykrością zawiadamiam, że nie uda mi się poprawić Ci humoru. Zabranie się do napisania tej notki zajęło mi bagatela dwa miesiące – letnie upały nie sprzyjały, rozleniwiając strasznie. Dużo czasu spędziłem na przemyślenia, z gatunku tych filozoficzno - egzystencjalnych. Wniosek nasuwa się jeden – żyjemy w chorym świecie, w chorych czasach i w chorym systemie. Tematykę moich przemyśleń doskonale obrazuje ten krótki występ wybitnego, nie żyjącego już niestety amerykańskiego komika, George'a Carlina – szkoda, że takich ludzi coraz rzadziej jest nam dane zobaczyć w mediach i posłuchać tego, co mają do powiedzenia. Wyświechtany frazes, że pieniądz rządzi światem, z roku na rok przestaje być tylko frazesem. Nasza "wspaniale" rozwinięta cywilizacja obecnie opiera się praktycznie tylko i wyłąc

Witam po długggiej przerwie :-) Różne okoliczności przez ostatnie 2 miesiące, skutecznie uniemożliwiały mi regularne prowadzenie Bloga. Na szczęście powoli nadchodzi czas powrotu do "pracy", a więc od sierpnia obiecuję zakasać rękawy i zabrać się do odrabiania zaległości :-) Wszystkich stałych czytelników przepraszam za takie nagłe "wsiąknięcie" na prawie dwa miesiące, nowych zaś gości zachęcam do regularnych powrotów, wraz z zamieszczaniem przeze mnie kolejnych, mam nadzieję ciekawych notek w sierpniu, w raz z zakończeniem mojego sezonu urlopowego ;-)

Po dłuższej nieobecności czas na nowe, mam nadzieje ciekawe, informacje. Dziś chciałbym poruszyć kwestię bardzo kontrowersyjnej substancji chemicznej -  amigdaliny, zwanej także witaminą B17, Laetrilem, Letrilem. Wzór sumaryczny amigdaliny to C20H27NO11 ,  związek ten jest dwuglikozydem z rodnikiem cyjankowym (CN) i to właśnie obecność reszty kwasu cyjanowodorowego (HCN) w amigdalinie, wzbudza tyle kontrowersji i była głównym argumentem, który pozwolił FDA na zakazanie dystrybucji i promocji Laetrilu na terenie USA, mimo braku dowodów na jego toksyczność. Amigdalina zawdzięcza swą nazwę dwóm francuskim chemikom – Robiquet i Boutron – którzy w 1830 wyizolowali ją z gorzkich migdałów, pod postacią białego, krystalicznego proszku. Światową karierę tej substancji, jako "leku na raka" zapoczątkował Ernst T. Krebs Junior, biochemik z USA, który nadał amigdalinie nazwę witamina B17, później Laetril. Odkrył również pozytywne działanie kwasu pangamowego na nasz organizm, nadał mu

Niestety, dopadły mnie problemy z dostępem do internetu. Do końca tego tygodnia powinny zostać już rozwiązane. Tak więc od poniedziałku, kolejne porcje użytecznych mam nadzieję informacji :-). W międzyczasie, wszystkich zainteresowanych alternatywnymi metodami leczenia raka, oraz swoim zdrowiem, zachęcam do obejrzenia doskonałego dokumentu Stephena Kroschela - "Dying to Have Known". Niestety film jest po angielsku - nie udało mi się odnaleźć wersji z polskimi napisami. http://video.google.com/videoplay?docid=-7357629140536485998#

Na jakiś czas, ale tylko częściowo, postanowiłem odstawić dotychczasową tematykę bloga – moje myśli krążą obecnie wokół nowotworów maści wszelakiej, co skutecznie rozprasza i uniemożliwia skupienie się na budowaniu mojej małej, współczesnej encyklopedii żywieniowej - jaką w zamyśle miał być ten blog. Jednak kiedyś na pewno ukończę niedokończone rozdziały, uzupełnię braki i błędy :-) Co czuje najbliższa rodzina po usłyszeniu od lekarza diagnozy – Rak, nieoperacyjny, chemioterapia, przerzuty, małe szanse, przygotować się na śmierć, uczynić ostatnie dni jak najbardziej komfortowymi? Na pewno cały wachlarz negatywnych emocji. Co czuje osoba z taką diagnozą? To samo co rodzina, tylko kilka razy intensywniej.  Jeśli chcecie uświadomić sobie ludzkie tragedie stojące za rakiem, wystarczy wejść na któreś z Polskich for onkologicznych. Wypowiadają się matki 3 letnich dzieci, świadome, że całkiem niedługo, prawdopodobnie je osierocą. Ojcowie i jedyni żywiciele rodziny, zrozpaczone dzieci. Po